سید علی اکبر صنعتی یکی از مشهورترین هنرمندان ایران و کرمان در قرن اخیر بود. از آنجا که او فردی زحمتکش بود و از طرف خانواده صنعتی زاده حمایت می شد ، به عنوان یکی از بزرگترین مجسمه سازها و نقاشان شناخته شد. وی همچنین به عنوان یکی از مهمترین هنرمندان هنر موزائیک قلمداد می شد. او به هنر فعلی ایران رویکرد ویژه ای داشت. او توانست به توسعه مجسمه سازی کمک کند و مجسمه سازی ایرانی را که توسط علی اکبر صدیقی آغاز شده بود را به نسل بعدی انتقال دهدد

سبک زندگی او ، روشی که با آن به عرصه هنر وارد شد  و نحوه ی ارائه آثارش، وی را از سایر هنرمندان متمایز می کند. او به عنوان یک هنرمند محبوب مورد توجه قرار گرفت. او سعی در آموزش هنر داشت  والبته تکنیک قابل قبولی در نقاشی و مجسمه سازی داشت. وی در سال 1295 در کرمان متولد شد و در سال 1303 به یتیم خانه فرستاده شد. وی در سال 1319 در مقطع لیسانس از دانشکده صنعتی فارغ التحصیل شد. در همان سال ، به کرمان بازگشت و تا سال 1324 به تدریس نقاشی، مجسمه سازی   و طراحی فرش پرداخت و پس از آن به تهران بازگشت

اولین نمایشگاه دائمی وی در سال 1325 در میدان سپه در تهران برگزار شد. نمایشگاه بعدی وی در سال 1333 در  چهارراه  کالج بعد از 2 سال تعطیل شد و به میدان راه آهن منتقل شد. این نمایشگاه نیز در سال 1352 تعطیل شد. با افتتاح موزه صنعتي کرمان در سال 1356 ، بخش هاي زيادي از آثار او به اين موزه منتقل شد تا در نمايشگاه عمومي قرار گيرد. استادان وی ابوالحسن صدیقی ، علی محمد حیدریان ، حسین شیخ ، علی رخساز و آلبرت هونمن بودند. سرانجام ، سید علی اکبر صنعتی پس از 60 سال کار مداوم در هنر ، در سال 1385 درگذشت