پته

پته نوعی سوزن دوزی سنتی ایرانی در استان کرمان است

پته نوعی سوزن دوزی سنتی ایرانی در استان کرمان است که توسط زنان تولید می شود. پته شامل دو بخش است؛ یک پارچه پشمی بزرگ به نام عریض که با نخ های پشمی رنگارنگ سوزن دوزی می شود. نخ ها به طور طبیعی رنگ می شوند، معمولا با حنا، انار، روناس و یا پوسته سبز گردو.

 

الگوهای درخت، پر مرغ، کاج، طاووس، سرو و بته جقه، الگوهای اصلی هستند که بر روی پارچه (عریض) استفاده می شود. با این حال، یکی از اجزای ضروری در طراحی حاشیه ی پته طرح بته جقه است که به طور معمول پر از انواع گل است.

پته در انواع و اندازه های مختلف، از جمله اندازه مناسب برای رومیزی و یا به عنوان پرده استفاده می شود. هم پارچه و هم نخ از جنس پشم هستند و در رنگ های مختلف ارائه می شوند. پارچه های سفید، قرمز، زرد، سبز تیره، سیاه و سفید، نارنجی، عناب قرمز و قهوه ای. و رنگ سفید و قرمز به عنوان رایج ترین رنگ ها هستند. گرته زنی بر روی پارچه پشمی هنری است که توسط کرمانی ها برای سالیان دراز تمرین شده است.

این طرح های زیبا نتیجه تلاش های دختران و زنان سخت کرمان است.

این طرح ها در فرهنگ و تمدن ایران ریشه دارد. بسیاری از پته های با ارزش در موزه های هنر، به ویژه در تهران نگهداری می شوند. مورخان فکر می کنند این هنر در دوران صفویان شکوفا شده است؛ قدیمی ترین و ارزشمند ترین پته با تاریخ آن به سال1294 هجری قمری می رسد. این پته در موزه آستانه شاه نعمت الله ولی در ماهان کرمان نگهداری می شود و طی سه سال توسط 16 زن بر روی پارچه ای با طول 355 سانتیمتر و عرض 210 سانتی متری ساخته شده است. البته نمونه های دیگر این هنر در سراسر کرمان وجود دارد. شهاب الملک حاکم کرمان دستور داد تا این پته دوخته شود تا آن را به حرم شاه نعمت الله ولی، یک درویش و شاعر متولد شده در کرمان اهدا کند.

  • ۱۳۹۷/۱۱/۲۳

ارسال نظر